سحابی اسکیمو از چشم هابل

در سال 1787، ویلیام هرشل ستاره شناس، سحابی اسکیمو را کشف کرد. NGC 2392 از زمین، شبیه سر آدمی است که یک کلاه پوستی پوشیده باشد. در سال 2000، تلسکوپ فضایی هابل از سحابی اسکیمو تصویربرداری کرد. سحابی از فضا چنان تصویر پیچیده ای را از ابرهای گازی شکل به نمایش می گذارد که به طور کامل قابل درک نیست. سحابی اسکیمو به وضوح یک سحابی سیاره نما است و گازهایی که در بالا مشاهده می شوند از لایه های خارجی ستاره ی خورشید مانندی که تنها متعلق به 10000 سال پیش است، ترکیب شده اند. رشته هایی درونی تری که در بالا قابل مشاهده اند، به همراه بادهای قدرتمندی از ذرات ستاره ی مرکزی خارج می شوند. صفحه ی خارجی از رشته های نارنجی رنگ غیرعادی ای که طولشان با مقیاس سال نوری سنجیده می شود تشکیل شده است. سحابی اسکیمو تقریباً یک سوم سال نوری گستردگی داشته و درون کهکشان راه شیری ما، در فاصله ی تقریباً 3000 سال نوری، و در راستای صورت فلکی دوپیکر (Gemini ) قرار گرفته است. عکس از: Andrew Fruchter (STScI) et al., WFPC2, HST, NASA