این باکتری ها می توانند بر روی سیاره ی دیگری نیز زنده بمانند. در یک آزمایشگاه زمینی، دینوکوکاس رادیودورانس ها (D. rad ) در مقابل درجات بسیار شدیدی از تابش، دماهای بسیار شدید، بی آبی و قرار گیری در مقابل مواد شیمیایی سرطان زا زنده می مانند. به طور حیرت انگیزی، آن ها قابلیت بازسازی DNA خود را در زمانی در حدود 48 ساعت دارند. باکتری هایی مانند D. rad که به اکستریموفایل شناخته شده هستند از یک جهت به این دلیل برای ناسا جالب توجه هستند که ممکن است برای کمک به انسان های فضانورد برای زنده ماندن در جهان های دیگر مناسب باشند. یک نقشه ی جدید از DNA ی D. rad ممکن است به زیست شناسان این امکان را بدهد که مهارت های زنده ماندن آن ها را با توانایی تولید دارو، آب پاک و اکسیژن تقویت کنند. در عین حال آن ها به طور ژنتیکی مهندسی شده اند تا به پاک کردن تکه های کاغذ از جیوه ی سمی کمک کنند. احتمالاً یکی از قدیمی ترین شکل های حیات نجات یافته، D. rad ، به طور تصادفی در سال 1950 زمانی کشف شد که دانشمندانی که در حال بررسی تکنیک های محافظت غذا بودند نتوانستند به سادگی آن را از بین ببرند. در تصویر بالا، دینوکوکاس رادیودورانس ها به آرامی در حال تکثیر در یک بشقاب هستند.
منبع:ماهنامه نجوم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر