هنگامی که ستاره ها تشکیل می شوند دوران حکمرانی دوزخ فرا می رسد. یک مورد در این رساله، ناحیه ی شکل گیری ستاره ها در NGC 6559 است. سحابی های نشری قرمز رنگ و تابناک هیدروژن، سحابی های بازتابی آبی رنگ غبار، سحابی های جذبی تاریک غبار، و ستاره هایی که از آن ها شکل می گیرند در بالا قابل مشاهده هستند. نخستین ستاره های پرجرمی که از گاز چگال شکل گرفته اند تابش پرانرژی و بادهایی را منتشر خواهند کرد که محل تولدشان را فرسایش می دهند، تکه تکه می کنند و آن را فرم می دهند. سپس منفجر می شوند. مرداب باقیمانده می تواند به همان اندازه که پیچیده است، زیبا هم باشد. پس از ده ها میلیون سال، غبارها بخار شده، گازها جارو می شوند، و تمام آن چه که باقی می ماند یک خوشه ی ستاره ای باز و عریان خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر