آنچه در این منظره‌ی تلسکوپی گسترده مشاهده می‌کنید٬ ابرهای غبار کیهانی است که از میان میدان‌ها‌ی غنی ستاره‌ای در نزدیکی مرز شمالی اکلیل جنوبی گسترش یافته است. این ابر که به صورتی موثر مانع عبور نور فواصل دور‌تر(ستارگان پس‌زمینه‌ی کهکشان راه شیری) می‌شود٬ احتمالا درفاصله‌ای کمتر از 500 سال نوری از ما قرار گرفته است. پهنای چگال‌ترین بخش این ابرغباری در حدود 8 سال نوری است. در نوک این ابر (بالا٬ سمت راست) گروهی از سحابی‌های بازتابی زیبا با عنوان‌های NGC 6726, 6727, 6729 و IC 4812 مشاهده می‌شوند. نور آبی مشخصه نور تولید شده از ستارگانی داغ است که غبار کیهانی این نور را باز می‌تاباند. سحابی کوچکتر مایل به زرد (NGC6729) ٬ ستاره متغیر و جوان آر اکلیل جنوبی را احاطه کرده است. خوشه ستاره‌ای کروی NGC6723 که در گوشه‌ی راست بالای تصویر قرار دارد و به نظر می‌رسد بخشی از این گروه باشد٬ در حقیقت در فاصله‌ای در حدود 30000 سال نوری فراتر از ابرهای غباری اکلیل جنوبی قرار دارند.
کاری از: Andrey Oreshko
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر